Urodziłam się w 70 roku ubiegłego wieku, w rodzinie katolickiej. Wychowana byłam w duchu wiary rzymsko-katolickiej. Wmówiono mi w młodości, że istnieją dwie opcje życiowego powołania: zakon lub małżeństwo. Kiedy byłam młoda nikt nie słyszał w Kościele Katolickim o singlach ani o „powołaniu do samotności”. Ta forma powołania nawet dziś wydaje się kontrowersyjna w niektórych kręgach katolickich. Sporo natomiast słyszałam o staropanieństwie. Początkowo nic nie wskazywało na to, że mogę paść jego „ofiarą”. Wraz z upływem lat docierało do mnie, że na zakon już „za późno” a do małżeństwa, cóż… potrzeba dwojga. Z wiekiem pragnienie macierzyństwa stawało się coraz bardziej obciążone ryzykiem powikłań, chorób dziecka i skazaniem go na posiadanie…
-
-
Seksualność a życie duchowe. 2/2
W tym wpisie zamieszczam zapowiedziane dwie części homilii wygłoszonej przez Ojca Augustyna Pelanowskiego OSPPE. Okazuje się, że można mówić o naszej seksualności w sposób porywający i budujący także w kontekście naszego życia duchowego. W mojej opinii Ojciec Augustyn robi to w mistrzowski sposób, pozostawiając nam wolność wyboru...
-
Bezżenność vs małżeństwo? 1/2
W nawiązaniu do ostatniego wpisu, pt. „Nie mam powołania do celibatu”, pragnę podzielić się z Wami perełkami wyłowionym w sieci. Wszystkie poświęcone są tematyce bezżenności, dziewictwa, czystości i celibatu. Zachęcam aby tych nagrań posłuchać w skupieniu, nie mimochodem, podczas prasowania czy wycierania kurzu w salonie. 😉 Warto pomodlić się do Ducha Świętego aby pomógł nam pojąć na czym polega wartość BEZŻENNOŚCI DLA KRÓLESTWA BOŻEGO, o której nauczał nasz Pan, Jezus Chrystus. Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj nam ochoty i zdolności, aby ta nauka była dla nas pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa, Pana naszego, Amen. Oprócz modlitwy, dobra będzie też melisa albo kilka bonifraterskich kropelek „Antinervinum”……
-
Nie mam powołania do celibatu.
Ależ to przecież taki intymny temat zaraz usłyszę. Doprawdy? Bardziej intymny niż rola seksu w małżeństwie, zagrożenia pornografią, itp. o czym słyszymy na licznych kazaniach, rekolekcjach stanowych czy nawet w listach duszpasterskich?
-
DYKTATURA SZCZĘŚCIA
"Szczęście jest jak przyjemny zapach, który otula wydarzenia życia. Błędem jest szukać go dla niego samego, aby upoić się jego intensywnością. Wydziela się w sercach dobrych, kochających, które nie żyją dla siebie, lecz dla Boga i drugiego człowieka. I choć życie ludzkie jest krótkie i szybko przemija, ten zapach unosi się długo po ich śmierci w sercach tych, którzy pozostają."
-
PUSTYNIA
"Bóg wypowiada swoje słowa w milczeniu. Jest ono szkołą słuchania. W głębi ciebie jest cisza, zechciej tam dotrzeć! Bóg mówi: Słuchaj, Izraelu. Zamilknij. Naprawdę możesz się czegoś dowiedzieć tylko wtedy, gdy zamilkniesz."
-
ADORACJA
Odkrywanie Bożego spojrzenia na samotność a co za tym idzie, odkrywanie błogosławieństwa samotności, możliwe jest tylko w spotkaniu z żywym Bogiem. Cisza stwarza wymarzone warunki i prowadzi do spotkania z Nim w Eucharystii oraz w Adoracji Najświętszego Sakramentu. Mimo to boimy się ciszy, uciekamy przed nią a czas spędzony na Adoracji kojarzy nam się z nudą i stratą czasu. Wiele samotnych kobiet szuka „cudownych recept” na niechcianą samotność. Polujemy na książki, warsztaty czy szkolenia, które pomogą nam skończyć z samotnością i zacząć żyć pełnią szczęścia. Podejmiemy każdy wysiłek byle ten cel osiągnąć. W tej pogodni za „spełnieniem” zapominamy, że lekarstwo jest w zasięgu naszego… wzroku! Tylko czy chcemy spojrzeć w tym…
-
CISZA
"W ciszy kryje się wymaganie dla każdego z nas. Człowiek panuje nad czasem działania, jeśli umie wejść w ciszę. Trzeba, by umiał życie aktywne poprzedzać życiem ciszą.
-
Apostoł ćma
Nie ci są szczęśliwi, którzy mają wszystko to, za czym tęsknią, ale ci, którzy potrafią docenić to, co mają. I zamiast skupiać się na brakach, skupiają się na darach.
-
Mord na Sri Lance. Refleksja z elementami retrospekcji.
Paradoksalnie zdarzenie na Sri Lance stało się dla mnie rekolekcjami „last minute”. Zaistniała sytuacja zmusiła mnie do ponownej, świadomej refleksji nad stanem mojej wiary i do weryfikacji - po przeżytym przecież co dopiero Wielkim Poście i Triduum Paschalnym - czy na prawdę wierzę w Zmartwychwstałego Jezusa?
